Θαλασσινά πουλιά – 1995
ΣΤΙΧΟΙ Θαλασσινά πουλιά – 1995
Μέρες με παίρνουνε και με πηγαίνουνε
σε δρόμους έρημους να περπατώ,
μέρες με κλείνουνε, με φυλακίζουνε,
δίχως παράθυρο, ήλιο να δω.
σε δρόμους έρημους να περπατώ,
μέρες με κλείνουνε, με φυλακίζουνε,
δίχως παράθυρο, ήλιο να δω.
Νύχτες παιδεύομαι και ονειρεύομαι
πως γίνομαι πουλί κι όλο πετώ,
νύχτες σταυρώνομαι κι ελευθερώνομαι,
ψυχή ανάλαφρη, στον ουρανό.
Θαλασσινά πουλιά, μαζί σας πάρτε με,
να γίνει τ’ όνειρο αληθινό,
θέλω κι εγώ φτερά, η γη με μάρανε,
άλλο, τον κόσμο τους, δεν τον μπορώ.
Μέρες που έκλαψα, μέρες που ξέχασα
γιατί ξημέρωσα στον κόσμο αυτό,
μέρες αβάσταχτες, μέρες απρόσωπες,
τόσα παράπονα πού να τα πω.
Νύχτες παιδεύομαι και ονειρεύομαι
πως γίνομαι πουλί κι όλο πετώ,
νύχτες σταυρώνομαι κι ελευθερώνομαι,
ψυχή ανάλαφρη, στον ουρανό.
Θαλασσινά πουλιά, μαζί σας πάρτε με,
να γίνει τ’ όνειρο αληθινό,
θέλω κι εγώ φτερά, η γη με μάρανε,
άλλο, τον κόσμο τους, δεν τον μπορώ.
Στίχοι για το τραγούδι Θαλασσινά πουλιά – 1995 Γιάννης Νικολάου του έτους σε στίχους Γιάννης Νικολάου και σύνθεση Γιάννης Νικολάου από το album Χωρίς πυξίδα.