Μ΄ αγαπάς ή τζάμπα πίνω      

Έφυγες και μ’ άφησες στη μοναξιά μου πάλι
και ‘γω σαν χάνος θα στηθώ μπροστά σ’ ένα κανάλι
μα δε θ’ ανοίξω σήμερα αυτό το χαζοκούτι
θα πάω μόνος να τα πιω στου Φάνη το κουτούκι

Δε με πειράζει, μάτια μου, σου λέω, το κρασί
όσο αυτή η δίαιτα η διανοητική.
Οι φοιτητές φωνάζουνε στους δρόμους για παιδεία
κι ο Πρετεντέρης κλέφτικα σφυρίζει στη γωνία

Κι αν ξανά τα κάνουνε γυαλιά καρφιά και πάλι
αυτοί, να δεις θα φέρουνε, τον Κούγια στο κανάλι.
Κι άμα τύχει να σε δουν στο δρόμο εξοργισμένο
τότε θα ψάξουν και θα βρουν παπά βαλσαμωμένο.

Γι αυτό κι εμένα αγάπη μου με καίει ένα μόνο
και θα στο πω δίχως ντροπή και δίχως να ’χω πόνο
στο καπηλειό που κάθομαι και τα ψιλά μου δίνω
θα σε ρωτήσω: μ’ αγαπάς ή μόνο τζάμπα πίνω;