Ο καβαλάρης και ο δράκος – 1987
ΣΤΙΧΟΙ Ο καβαλάρης και ο δράκος – 1987
Την κοιλάδα με τα ρόδα
ένας δράκος την κρατούσε
και κανένας χρόνια τώρα
να περάσει δεν τολμούσε.
ένας δράκος την κρατούσε
και κανένας χρόνια τώρα
να περάσει δεν τολμούσε.
Με τα μάτια του ύπνου βλέπαν
όσοι θέλαν τα καλά της
και τα μυστικά οι νύχτες
λεν πως κρύβαν στα νερά της.
Κι ήρθε κάποτε στην πόλη
καβαλάρης από πέρα
κι έλαμπαν και χρυσαφίζαν
τ’ άρματά του στον αέρα.
Νάτος τώρα που καλπάζει
στην κοιλάδα προχωράει
προς τον δράκο πλησιάζει
και τον άνεμο κεντάει.
Μα όσο πιο κοντά πηγαίνει
κι αφηνιάζει τ’ άλογο του
τόσο ο δράκος και μικραίνει
χάνεται μες στο χαμό του.
Κι όταν πια μπροστά του φτάνει
μια κουκίδα έχει γίνει
στην παλάμη μέσα πιάνει
απ’ το δράκο ό,τι έχει μείνει.
Πως σε λέγανε, ρωτάει
ο ιππότης δίχως φόβο
κι η σκιά τότε απαντάει:
κάποτε με λέγαν φόβο.
Στίχοι για το τραγούδι Ο καβαλάρης και ο δράκος – 1987 Μαρία Δημητριάδη του έτους σε στίχους Παρασκευάς Καρασούλος και σύνθεση Στέφανος Κορκολής από το album Το μαγικό κλειδί.