Παράθυρο κλειστό – 1987
ΣΤΙΧΟΙ Παράθυρο κλειστό – 1987
Παράθυρο κλειστό, τηλέφωνο κομμένο,
το πείσμα σου αυτό με κάνει κι αρρωσταίνω,
παράθυρο κλειστό, κλειστό σαν την καρδιά σου,
κι απ’ έξω ξαγρυπνώ και ψάχνω τη σκιά σου.
το πείσμα σου αυτό με κάνει κι αρρωσταίνω,
παράθυρο κλειστό, κλειστό σαν την καρδιά σου,
κι απ’ έξω ξαγρυπνώ και ψάχνω τη σκιά σου.
Γιατί το νιώθω πως εμένα σκέφτεσαι
έστω κι αν με καταδικάζεις,
με αγαπάς και με τρομάζεις κάθε φορά,
όσο σκληρά με δοκιμάζεις.
Παράθυρο κλειστό ο κόσμος, όταν λείπεις,
σαν όνειρο κακό μ’ αινίγματα και τύψεις,
παράθυρο κλειστό, και πότε θα μ’ ανοίξεις,
να δικαιολογηθώ και να με συγχωρήσεις.
Γιατί το νιώθω πως εμένα σκέφτεσαι
έστω κι αν με καταδικάζεις,
με αγαπάς και με τρομάζεις κάθε φορά,
όσο σκληρά με δοκιμάζεις.
Παράθυρο κλειστό ο κόσμος, όταν λείπεις,
σαν όνειρο κακό μ’ αινίγματα και τύψεις,
παράθυρο κλειστό, και πότε θα μ’ ανοίξεις,
να δικαιολογηθώ και να με συγχωρήσεις.
Στίχοι για το τραγούδι Παράθυρο κλειστό – 1987 Κώστας Καράλης του έτους σε στίχους Αντώνης Ανδρικάκης και σύνθεση Χρήστος Γκάρτζος από το album Χάθηκες.