Προδοσία και η πίστη – 1997
ΣΤΙΧΟΙ Προδοσία και η πίστη – 1997
Μη ζητάς να καταλάβεις
τι είναι αυτό που νοσταλγώ
μέσα μου όλα έχουν γίνει
ένα απέραντο κενό
τι είναι αυτό που νοσταλγώ
μέσα μου όλα έχουν γίνει
ένα απέραντο κενό
Όταν η καρδιά μιλάει
δεν ακούει το μυαλό
τον δικό της δρόμο παίρνει
και βαράει συναγερμό
Την προδοσία και την πίστη
μέσα μου την κουβαλώ
και παλεύω με τη σκιά μου
και γκρεμίζω ότι αγαπώ
Πότε φως πότε σκοτάδι
πότε δω και πότε `κει
όλα έχουν ένα τέλος
και γεννάνε μιαν αρχή
Κι αν πολλές φορές ζητάω
λίγο να ξεκουραστώ
μη νομίζεις πως για σένα
έχω πάψει να πονώ
Την προδοσία και την πίστη
μέσα μου την κουβαλώ
και παλεύω με τη σκιά μου
και γκρεμίζω ότι αγαπώ
Στίχοι για το τραγούδι Προδοσία και η πίστη – 1997 Μαρία Παπανικολάου του έτους σε στίχους Πέτρος Δουρδουμπάκης και σύνθεση Πέτρος Δουρδουμπάκης από το album Σαν πεταλούδα.