Ρίμα της Σινάνενας
ΣΤΙΧΟΙ Ρίμα της Σινάνενας
Εις τα Ρωμαίικα στενά , σ’ ένα πλατύ σοκκάκι,
επήρε μια Καντή-νενέ ένα τση εγκονάκι.
─Σινάνενα, γερόντισσα, διάλε την αθρωπιά σου,
που παίρνεις την καρά-μπογιά και βάφεις τα μαλλιά σου.
─Καλέ Συναναγάδενα δεν ήτον εντροπή σου,
τόσω χρονώ νοικοκερά, να πάρης το παιδί σου;
Το Ναζλιδάκι κάθετο απάνω στην πορτέλα,
κ’ εθώρειε τον Χασάν αγά μαζύ με τη βαρέλα.
─Ψυχή μου Καντηνάκη μου, γλυκιά μου φιλενάδα,
κ’ εγύρισέ μου τ’ ο θεός και σ’ έκαμα κουνιάδα.
πόσαις καρδιαίς μαραίνουνται και πόσα σκόθια λειούνε,
και πόσα μάθια βγαίνουνε όντε μασέ θωρούνε.
Τα πόδια του ετρέμανε κι επόνιε κ’ η καρδιά του,
πώς θα γυρίση να την ’δη τη γρηά να ’ναι κοντά του.
─Ας είχε πάρεις μια φτωχή, μια νέα να σου πρέπει,
να τη θωρείς να χαίρεσαι, να πης πως επαντρεύτης.
Μα πήγαν και σου πήρανε μια γρηά μια σαχλιασμένη,
των εβδομήντα δυο χρονώ την αποκαινωμένη .
Ατζέμπα μου Χασάν αγά δε θα το μεταγνώσεις,
τη νιώτη σου την ώμορφη τση γρηάς να τη σημώσεις;
επήρε μια Καντή-νενέ ένα τση εγκονάκι.
─Σινάνενα, γερόντισσα, διάλε την αθρωπιά σου,
που παίρνεις την καρά-μπογιά και βάφεις τα μαλλιά σου.
─Καλέ Συναναγάδενα δεν ήτον εντροπή σου,
τόσω χρονώ νοικοκερά, να πάρης το παιδί σου;
Το Ναζλιδάκι κάθετο απάνω στην πορτέλα,
κ’ εθώρειε τον Χασάν αγά μαζύ με τη βαρέλα.
─Ψυχή μου Καντηνάκη μου, γλυκιά μου φιλενάδα,
κ’ εγύρισέ μου τ’ ο θεός και σ’ έκαμα κουνιάδα.
πόσαις καρδιαίς μαραίνουνται και πόσα σκόθια λειούνε,
και πόσα μάθια βγαίνουνε όντε μασέ θωρούνε.
Τα πόδια του ετρέμανε κι επόνιε κ’ η καρδιά του,
πώς θα γυρίση να την ’δη τη γρηά να ’ναι κοντά του.
─Ας είχε πάρεις μια φτωχή, μια νέα να σου πρέπει,
να τη θωρείς να χαίρεσαι, να πης πως επαντρεύτης.
Μα πήγαν και σου πήρανε μια γρηά μια σαχλιασμένη,
των εβδομήντα δυο χρονώ την αποκαινωμένη .
Ατζέμπα μου Χασάν αγά δε θα το μεταγνώσεις,
τη νιώτη σου την ώμορφη τση γρηάς να τη σημώσεις;
Στίχοι για το τραγούδι Ρίμα της Σινάνενας του έτους σε στίχους Παραδοσιακό και σύνθεση Παραδοσιακό από το album .