Τα παράσημα του παραδείσου – 1986
ΣΤΙΧΟΙ Τα παράσημα του παραδείσου – 1986
Πρόωρα μαραμένα λουλούδια
πέφτουν από τα χέρια σου
Οι φλέβες συναντούν τα ξυράφια
κι οι ψαλμοί σου βουλώνουν τις κραυγές
πέφτουν από τα χέρια σου
Οι φλέβες συναντούν τα ξυράφια
κι οι ψαλμοί σου βουλώνουν τις κραυγές
Σκίσε τ’ άμφια και τα ράσα
Σπάσε όλες τις άθλιες εικόνες
Αν υπάρχεις, αν υπήρξες ποτέ
απόδειξε μου πως νοιάζεσαι
Κολύμπησα μέσα σε βλέμματα πόνου
από βιασμένες παιδικές ψυχές
Δε θέλω να με πεις ήρωα
Δε θέλω θέση στον παράδεισο σου
Τώρα νιώθω 20 χρονών γέρος
Δεν μπορώ άλλο να υπομένω
Θα φτύσω την παναγιότητα σου
Δε χρειάζομαι παράσημα στην άλλη ζωή
Καλοστημένη θεϊκή ψευτιά
κανείς δεν νοιάζεται πραγματικά
ψάλλε αν θες με τις δικές μου τις κραυγές
και βάλε μου και βάλε μου λιβάνι στις πληγές
Τώρα νιώθω 20 χρονών γέρος
Δεν μπορώ άλλο να υπομένω
Θα φτύσω την παναγιότητα σου
Δε χρειάζομαι παράσημα στην άλλη ζωή
Στίχοι για το τραγούδι Τα παράσημα του παραδείσου – 1986 Γενιά Του Χάους του έτους σε στίχους και σύνθεση από το album Γενιά του χάους.