Της ζωής τα συντρίμια
ΣΤΙΧΟΙ Της ζωής τα συντρίμια
Απ’ τον κόσμο καμένος
και βαριά πληγωμένος
μαύρο δρόμο θα πάρω
και όπου με βγάλει η άκρη
Την ευχή σου μονάχα
να μου δώσεις μανούλα
κι αν με φάνε τα ξένα
δε θέλω να κλάψεις για μένα
και βαριά πληγωμένος
μαύρο δρόμο θα πάρω
και όπου με βγάλει η άκρη
Την ευχή σου μονάχα
να μου δώσεις μανούλα
κι αν με φάνε τα ξένα
δε θέλω να κλάψεις για μένα
Εγώ σε τούτη τη ζωή
είμαι βασανισμένος
είμαι στο κύμα ναυαγός
και στη στεριά χαμένος
Απ’ της μοίρας τη λύσσα
δεν μπορώ να γλιτώσω
μου’ χει δέσει τα χέρια
η τύχη με μαύρη αλυσίδα
μα θα φύγω μανούλα
κι ότι θέλει ας γίνει
κι αν στερέψει η ζωή μου
γαλήνη θα βρει το κορμί μου
Εγώ σε τούτη τη ζωή
είμαι βασανισμένος
είμαι στο κύμα ναυαγός
και στη στεριά χαμένος
Της ζωής τα συντρίμμια
δε φοβούνται λαχτάρες
μ’ έχουν μάθει ν’ αντέχω
μανούλα στους πόνους με πάθος
μα για πάντα θα φύγω
και ξανά δε γυρίζω
κι αν με φάνε τα ξένα
δε θέλω να κλάψεις για μένα
Εγώ σε τούτη τη ζωή
είμαι βασανισμένος
είμαι στο κύμα ναυαγός
και στη στεριά χαμένος
Στίχοι για το τραγούδι Της ζωής τα συντρίμια Στράτος Διονυσίου του έτους σε στίχους Δημήτρης Γκούτης και σύνθεση Δημήτρης Γκούτης από το album Πανόραμα του λαϊκού τραγουδιού CD7.