Της λήθης το σκοτάδι – 2005
ΣΤΙΧΟΙ Της λήθης το σκοτάδι – 2005
Σωπάσανε οι μούσες
γι’ αυτά που τραγουδούσες
πριν χρόνια… π’ αγαπούσες,
και γυρνά
η θύμηση μονάχη
σ’ εξόριστου τη ράχη,
κι ό,τι έμεινε κι υπάρχει
σε γερνά.
γι’ αυτά που τραγουδούσες
πριν χρόνια… π’ αγαπούσες,
και γυρνά
η θύμηση μονάχη
σ’ εξόριστου τη ράχη,
κι ό,τι έμεινε κι υπάρχει
σε γερνά.
Στης λήθης το λιμάνι,
ανάγκες σου έχεις κάνει
ό, τι θαρρούσες πλάνη
μια φορά.
Δικό σου είναι μαράζι,
που πια δε σε τρομάζει.
Στα χρόνια λες πως μοιάζει
η φθορά.
Της λήθης το σκοτάδι
ξεγέλασε τον Άδη,
που βγήκε από πηγάδι
και σκέφτηκε στη γη
ν’ αλλάξει τ’ όνομά του,
το χρώμα του θανάτου,
να μοιάσει τ’ άρωμά του
στου ρόδου την αυγή.
Στου κόσμου τις πατρίδες,
του πλούτου σκύλους είδες
να γλείφουνε χλαμύδες
κι η κραυγή
βαρύς σταυρός στην πλάτη,
σ’ ένα άδειο μονοπάτι,
πονεί της γης τ’ αλάτι
στην πληγή.
Στίχοι για το τραγούδι Της λήθης το σκοτάδι – 2005 Χαΐνηδες του έτους σε στίχους Αντώνης Σκαμνάκης και σύνθεση Αντώνης Σκαμνάκης από το album Ο γητευτής και το δρακοδόντι.