Το τραγούδι του παράξενου κόσμου – 1995
ΣΤΙΧΟΙ Το τραγούδι του παράξενου κόσμου – 1995
Με τα χέρια αδειανά και τα μάτια ποτάμι
η ζωή που περνά και λυγάει σαν καλάμι.
Η ζωή μου λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο.
Στη σιωπή των σταθμών, μοναχή κατεβαίνω.
η ζωή που περνά και λυγάει σαν καλάμι.
Η ζωή μου λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο.
Στη σιωπή των σταθμών, μοναχή κατεβαίνω.
Κι όμως, σ’ είχα τόσο πιστέψει.
Κι όμως, την καρδιά μου είχες κλέψει
Κι όμως, στον παράξενο κόσμο που ζω,
όλα καλά και σωστά καμωμένα.
Νύχτα κι αυτή δίχως εσένα.
Στα παλιά σινεμά τα καθίσματα άδεια.
Το σκοτάδι γεννά του καημού τα σημάδια.
Πάλι μόνη λοιπόν, ταξιδιάρικο τρένο
Στη σιωπή των σταθμών τη βροχή περιμένω.
Κι όμως, σ’ είχα τόσο πιστέψει.
Κι όμως, την καρδιά μου είχες κλέψει.
Κι όμως, στον παράξενο κόσμο που ζω,
όλα καλά και σωστά καμωμένα.
Κόσμος κι αυτός δίχως εσένα
δίχως εμένα.
Στίχοι για το τραγούδι Το τραγούδι του παράξενου κόσμου – 1995 Τάνια Τσανακλίδου του έτους σε στίχους Γιώργος Ανδρέου και σύνθεση Γιώργος Ανδρέου από το album Τραγούδια του παράξενου κόσμου.