Τώρα κλαις όμως είν΄ αργά – 1984
ΣΤΙΧΟΙ Τώρα κλαις όμως είν΄ αργά – 1984
Είπα πως όλα έχουνε κάποιο τέλος
και δε μίλησες
έγειρες το κεφάλι κι ήσουν τρομαγμένη
και με φίλησες.
και δε μίλησες
έγειρες το κεφάλι κι ήσουν τρομαγμένη
και με φίλησες.
Τσιγάρο ζητάς ν’ ανάψεις
μα πάλι κάθισες
και προσπάθησες να γελάσεις
όμως δεν κράτησες
και μου δάκρυσες.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
είν’ ανώφελο πια το δάκρυ σου
και μόνη να δεις τα λάθη σου.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
στο `χα πει πως αλλιώς δε γίνεται
η καρδιά φυλακή δε κλείνεται.
Κράτησα τη καρδιά μου όσο μπορούσα
όμως ράγισε
χρόνια όλα τα λάθη σου συγχωρούσα
μα δεν άξιζε.
Και τώρα που ο χρόνος κλείνει
πληγές που άνοιξες
την αλήθεια που σε πονάει άλλο δεν άντεξες
και μου δάκρυσες.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
είν’ ανώφελο πια το δάκρυ σου
και μόνη να δεις τα λάθη σου.
Τώρα κλαις όμως είν’ αργά
στο `χα πει πως αλλιώς δε γίνεται
η καρδιά φυλακή δε κλείνεται.
Στίχοι για το τραγούδι Τώρα κλαις όμως είν΄ αργά – 1984 Μανώλης Λιδάκης του έτους σε στίχους Γιάννης Πάριος και σύνθεση Αντώνης Βαρδής από το album Κουράστηκα να υποκρίνομαι.